آسمان به احترام تو تعظیم میکند!
دوباره به سمت تو تمام میشوم مادر!
پیشانی ام بوسه گاه مهربانی های توست و دستهایت سایه بان دل خستگی های من!
مادر!نمیدانی گاهی از تمام دنیا دلم میگیرد اما پیش تو رو نمیکنم تا زخمی بر زخم های دلت نیفزایم.
اما دل بی طاقتم تاب گفتن ندارد.هنوز نتوانسته ام یک دل سیر تورا دوست بدارم.تقصیر دلم نیست که طعم عشق تو را نمیشود با واژه ناچیز دوستت دارم چشید!
مادر تورا بخدا پیر نشو!
هروقت چهره ات خداگونه میشود میفهمم که وقت نماز است وقت خداست!حالا دیگر نوبت درد و دل کردن تو با خداست در خلوتت پا نمیگذارم اما با چشم های پر التماس نگاهت میکنم تا یادت نرود دعایم کنی وقتی میخندی تمام خانه بوی بهشت میگیرد
وقتی دلت میگیرد آسمان در بغض نگاهت جمع میشود اما صبورانه نمیبارد!
آسمان به احترام ملکوتی تو تعظیم میکند و فرشتگان به حرمت مادری ات سوگند میخورند
در امتداد نگاهت مهربانی تفسیر میشود و نفوس نامت خدا را میشود دید که تو جلوه خداگونه یک زن هستی!
مادر مخواه که در وسعت آسمان تو بی پرو بال بمانم تنها امید پروازم تویی!
