«طنز سرگشاده» حسین قدیانی به سعید تاجیک!

جبهه متحد! جبهه پایداری! جبهه منتقدین دولت، جبهه ایستادگی! جبهه بصیرت! جبهه انقلاب اسلامی! جبهه طرفداران دولت! غلط کرده اید شماها! همه تان با هم! سر و ته یک کرباس اید شماها!! جبهه، جبهه، جبهه، جبهه!! جبهه فقط «جبهه شهدا». شما جبهه نیستید! به نام نامی «جبهه» دروغ بسته اید! شهدا دشمن را می زدند، نه همدیگر را جلوی چشم دشمن!! گاهی هم اگر دعوا لازم بود، به وقتش شهدا دعوا می کردند، نه جلوی چشم دشمن!!

آهای بچه شاه عبدالعظیم! دیروز ۳۰۰ هزار شهید در یک «جبهه» جا شدند، امروز در این همه جبهه، ۳۰۰ نماینده جا نمی شوند!! دیروز در گلیمی جا می شدند شهدا، امروز در اقلیمی نمی گنجند سیاسی ها!! دیروز احساس تکلیف، عطر شهادت می داد، امروز بوی قدرت می دهد!! دیروز «جبهه»، پروازمان می داد، امروز جبهه ها زمین گیرمان کرده است!! دیروز به «جبهه» که می رسیدیم، اختلافات مان فراموش می شد، امروز داخل جبهه ها، تازه، اول دعوای ماست!! دیروز جانباز ویلچری، صندلی خودش را می چرخاند، امروز صندلی دارد می چرخاند بعضی ها را!! دیروز مجلس در راس همه امور بود، امروز مجلس در راس «حب الدنیا راس کل خطیئه» است!!… و امروز، فقط یک اصل دارد اصول گرایی: من و دار و دسته ام برویم مجلس، مابقی بالاخره مردود یک جا هستند!!