تقوا یعنی ؟؟؟
چون که تقوا بست دو دست هوا
حق گشاید هر دو دست عقل را
این همان چیزی است که حضرت امیر می فرمایند که کسی که نفسش را از گناهان تزکیه نکند از عقلش بهره ای نبرد.
«...انسان باتقوا کسی است که وظیفهاش را درست عمل کند، آنجا که در میدان جنگ است، مثل شیر به میدان برود و آنجا که باید داد بزند فریاد بکشد، آنجایی هم که باید سکوت کند، سکوت کند، طوری که هر چه به او میگویند، گویی نمیشنود... در پرتو تقواست که، اگر نگویم بر همه مشکلات، بر اکثر مشکلات فردی و اجتماعی پیروز میشویم. این دوای همه دردهاست؛ زیرا لازمة آن عمل به وظیفه است و وظیفه یعنی آن راهی که خداوند برای سعادت ما قرار داده است...»
راه حل :«در ابتدا باید وظایف را درست شناخت. گاهی شیطان کار را مشتبه میکند. گاهی انسان خوبی و بدی را نمیداند؛ پس باید از کسانی که میدانند بپرسد و تحقیق کند تا بداند وظیفه چیست و چه باید کند، حکم خدا و مصلحت اسلام چیست؟ باید بپرسد آنجا که مصلحت اقتضا میکند، وظیفهاش چیست، اما اینکه دلش نمیخواهد ملاک نیست. دل را باید رام کرد و مشکلترین کارها این مسأله است. رام کردن دل بسیار مشکل است. جوانان قدر خودتان را بدانید؛ زودتر اقدام کنید و نگذارید عشق به دنیا در دلتان ریشه دواند. تمرین کنید آنجایی که دلتان بعضی چیزها را میخواهد، مقداری با آن مخالفت کنید، این امر در جوانی آسان است، اما اگر انسان سالها به کاری عادت کرد، تغییر آن مشکل است...»
راه حل عملی :«برای کسب تقوا هیچ راهی جز تمرین وجود ندارد. فقط انسان باید تصمیم بگیرد کارش را درست انجام دهد. اما توجه کنید این تصمیم یک دفعه پیش نمیرود، انسان باید برنامهریزی داشته باشد و مشخص کند که برای مثال، امروز من سر ساعت 8 باید سرکارم باشم و اگر دیر شد خودم را مؤاخذه کنم؛ نه اینکه اگر 5 دقیقه دیر شد بگویم چیزی نیست، فردا 5 دقیقه زودتر میآیم. انسانی که عادت کرده چشمش آزاد باشد و از روی هوس هرجا که میرود به اینطرف و آنطرف نگاه میکند، اگر قدری چشمش را کنترل کند، با اینکه ممکن است در ابتدا قدری برایش سخت باشد، اما پس از چند روز، ترک نگاه گناهآلود برایش شیرین میشود، آن وقت است که لذت ترک لذت را میچشد. همچنین کسی که عادت کرده بدگویی کند و بیمهابا حرف بزند و مسخره کند، باید بداند هر کلمه حرفی که میزند باید جوابش را بدهد: " ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاّ لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ " ...»
منبع:پایگاه اطلاع رسانی آثار آیت الله مصباح یزدی
- ۹۱/۰۲/۰۹