هشت سال صبوری مقدس
این سوال و ابهام از یک پیش فرض غلط برمی آید که در هر تفاهم سیاسیی می بایست امتیازی تبادل شده باشد یا عقب نشینی از مواضع شکل گرفته باشد. باید بدانیم هر چند راهکار فشار و امتیازگیری یکی از شیوه های متداول عرصه سیاسی است ولی تنها راه مذاکره دیپلماتیک و حصول نتیجه نیست!
پس قبل از پاسخ به سوال باید صورت مسئله را درست طراحی کرد. سوال صحیح این است که ایران و غرب از چه شیوه ای برای رسیدن به تفاهم استفاده کرده اند؟
به نظر می رسد مذاکرات هسته ای بر محور اصل "پذیرش" پیش رفته است. بر اساس اصل پذیرش طرفین با قبول وضعیت فعلی یکدیگر، توقف در این ایستگاه و ترک مخاصمه را پی می گیرند. به تعبیر رساتر ایران با پذیرش عدم تلاش برای دستیابی به اورانیوم با خلوص بیشتر، غرب را از ترس بمب هسته ای می رهاند و غرب هم با پذیرش دانش صلح آمیز هسته ای ایرانیان، به علم بومی هسته ای ایران احترام می گذارد.
همگان می دانند تولید انبوه اورانیوم با غنای بالا در استراتژی ایران نبوده و نیست! ایران سال هاست تسخیر علوم نوین را هدف گذاری کرده و از این روست که به علوم بنیادین نانو، شبیه سازی، هوا و فضا و نیز انرژی هسته ای رو آورده است. ایران می خواهد از همه ی ظرفیت های ممکن علمی برای پیشرفت استفاده کند. پس با صبوری، تحمل فشارها و نیز خرید زمان به هر آنچه می خواست رسید. ایران حتی در هدف گذاری اولیه تولید اورانیوم با غنای ۲۰ درصد را در برنامه کاری نداشت و بنا بود از طریق مبادله، سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران را تهیه کند ولی امروز ایران از علم هسته ای هر آنچه می خواهد دارداین سوال و ابهام از یک پیش فرض غلط برمی آید که در هر تفاهم سیاسیی می بایست امتیازی تبادل شده باشد یا عقب نشینی از مواضع شکل گرفته باشد. باید بدانیم هر چند راهکار فشار و امتیازگیری یکی از شیوه های متداول عرصه سیاسی است ولی تنها راه مذاکره دیپلماتیک و حصول نتیجه نیست!
پس قبل از پاسخ به سوال باید صورت مسئله را درست طراحی کرد. سوال صحیح این است که ایران و غرب از چه شیوه ای برای رسیدن به تفاهم استفاده کرده اند؟
به نظر می رسد مذاکرات هسته ای بر محور اصل "پذیرش" پیش رفته است. بر اساس اصل پذیرش طرفین با قبول وضعیت فعلی یکدیگر، توقف در این ایستگاه و ترک مخاصمه را پی می گیرند. به تعبیر رساتر ایران با پذیرش عدم تلاش برای دستیابی به اورانیوم با خلوص بیشتر، غرب را از ترس بمب هسته ای می رهاند و غرب هم با پذیرش دانش صلح آمیز هسته ای ایرانیان، به علم بومی هسته ای ایران احترام می گذارد.
همگان می دانند تولید انبوه اورانیوم با غنای بالا در استراتژی ایران نبوده و نیست! ایران سال هاست تسخیر علوم نوین را هدف گذاری کرده و از این روست که به علوم بنیادین نانو، شبیه سازی، هوا و فضا و نیز انرژی هسته ای رو آورده است. ایران می خواهد از همه ی ظرفیت های ممکن علمی برای پیشرفت استفاده کند. پس با صبوری، تحمل فشارها و نیز خرید زمان به هر آنچه می خواست رسید. ایران حتی در هدف گذاری اولیه تولید اورانیوم با غنای ۲۰ درصد را در برنامه کاری نداشت و بنا بود از طریق مبادله، سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران را تهیه کند ولی امروز ایران از علم هسته ای هر آنچه می خواهد دارد.
در حال حاضر تعهد عدم پیشرفت خلوص اورانیوم پیشنهادی کاملا منطقی است. ایران امروز با دست پر مذاکره می کند که در مراحل پیشین امکان چنین رویکردی موجود نبود و اغراق نیست اگر بگوییم ایران به خاطر دست یافتن به تمام هدف گذاری ها پیروز مطلق مجادلات هسته ای است. غرب نیز در شرایطی است که از همه ی ابزارهای ممکن برای مهار ایران استفاده کرده است و به دلیل بحران پیچیده ی اقتصادی، تلاطم های سیاسی ناشی از انتخابات های فرانسه و آمریکا و حل نشدن سریع بحران سوریه امکان ریسک کردن ندارد لذا کاهش تنش با ایران بهترین تصمیم می تواند باشد.
هشت سال صبوری مقدس ایرانیان در حال به ثمر نشستن است. در جنگ علمی پیروز شدیم و دنیا توان ما را باور کرده است. از این پس ماموریت اصلی نمایندگان ایران کاستن گام به گام حجم تحریم هاست.
